نگاره سبز

امروز آسمان گرفته و نالان است غروب دردناک شام غریبان است خورشید روی خود کرده است سرخ زداغ ماه بنی عاشم نالان و گریان است لاله های تکه تکه بر زمین داغ سرها به روی نی نظاره گر طفلان است قرآن به روی نیزه ها می خواند از قرآنبه خدا که خدا هم سوگوار قرآن است خرابه خرابه کودکان بی پناه خار در پای و دل شکسته و احزان است مرثیه مرثیه از زبان مادران جاری زمین در ماتم و آسمان اشک باران استغبار سرو روی جهان را گرفته است غروب درد ناک شام غریبان است  نگاره سبز...

حمد گوی آن شه خوبانیم آنچه او امر کند ما آنیم کر بلا کعبه و ما اسما عیل او خلیل است و ما قربانیم شا هی است که لطفش به گدا بسیار است در دولت او دار و ندار سلطانیم بر سفره او خوان کرم بسیار است میز با نیم ولی در نظرش میهمانیم سا یه پرچم او چتر دل است شیفتگانیم که درهییت او یکسانیم نام او جوش زند در رگ ما همه جا کرب وبلا و همه از یارانیم                                                                        التماس دعا نگاره سبز...

عشق می کشد مرا با پای پیاده زین عمود تا آن عمود تا عمق جاده قطره قطره موج می گردیم خروشان سینه ها در التهاب چون دیگ جوشان چشم ها مست نگاه گنبد اوست کس نمی بیند خودش چون در پی اوست ابر می نازد به این هیبت که در خاکفرش پای عاشقان با سینه چاک نوحه نوحه عرش می خواند مرا زین سفر از ابتدا تا انتها صورت نیلی گزارش می دهد سینه هامان بوی سوزش می دهد پای در زنجیر و یک دنیای خار دستها بسته به اسب یک سوار از خجالت روی خورشید آب شد مشک آب جا ماند و آب نایاب شد وقتی کردم گریه بهر دیدنت تشت پر خونی که در آن بود سرتدر خرابه دلنوازی کرد مرا بوسه بر رگها خونی راضی کرد مرا  نگاره سبز...

خاطره انگیز ترین لحظه ام 

عاطفه گرمی دستان توست 

شاد ترین روز خوش زندگی 

خنده یک لحظه با ناصر است 

لطف شما برقه راه ماست 

هرکه در این شادی ما حاضراست 

خاطره انگیز ترین لحظه ام 

عاطفه گرمی دستان  دوست 

شاد ترین روز خوش زندگی 

ناصر یک عهد ز پیمان اوست 

چشم ما و سرمه پای شما

برسر ما منت دوستان نکوست 

نگاره سبز...

فصل خزان است و بهار است دلم 

ذوق زده  ی روی نگاراست دلم 

فاطمه که سر سبد باغم است 

غنچه نرجس ،سه تار دلم

نگاره سبز...

شوق داشتم تا بیایی 

قدمت به روی چشم 

دی ماه 

از نفست گرم 

عطرت 

غنچه یاس 

قاب اردیبهشت 

به دیوار دی 

هدیه 

گرم ........زمستان 

زیبا ...........دی 

مبارک باد آمدنت 

نگاره سبز...

شوق داشتم تا بیایی تو هدیه خدایی گر چه دی بود و هوا سرد گرمی کانون مایی من تو را فاطمه خواندم تو سزاوار ثنایی شکر کردم به جمالش نذر کردم که ببایینفس من نفس تو من درختم تو هوایی بیست ویک سال سر ذوقم نورچشمهای بابایی تقدیم به نفس بابا  نگاره سبز...

ماه منور کلاسم اسد 

خشکل و شیک و خوش لباسم اسد 

گر چه لباست به تنت دوخته 

ماه تویی ،چشم چراغم اسد 

گو هر نابی که به بینی توست 

کاسه شیرین شرابم اسد 

تکه یاقوت به کنج چشت 

ارزش ما ،گنج گرانم اسد

 همسفرت فارس بی ارزش است  

با تو بهار ،فصل خزانم اسد 

دوری تو کشت مرا کی رسد 

وعده دیدار نگرانم اسد 

نگاره سبز...

هر چند دویدیم وبه جایی نرسیم 

یک عمر به دنبال هوا و هوسیم 

ای مرگ بیا که زندگی ما را کشت  

تند تند رویم و آخرش باز پسیم

نگاره سبز...

ای دوست و نا باب و بزهکار یک آتش است آن دامن تو این شعله های مرگ بارت آتش زند بر خرمن تو قاب دلم پر از پرازیت از صحبت مفت گفتن تو آنتن من سیگنال ندارد یک لحظه بهر جستن تو پرده چشمم را کشیدم آن لحظه ترک کردن تو گوشم بدهکار کسی نیست گر شاد شوم از رفتن تو از سر کشی جانت هدر شدخون خودت ماند گردن تو دنیا ز شرت گردد آزاد سطل زباله مدفن تو تو یک هوس بیشتر نیستی دل کی شود به ضامن تو خوشحال و خرسندم تنها در لحطه های مردن تو آخر آن کس شد پشیمانکه دست اوست بر دامن تو  نگاره سبز...